8 χρόνια μετά τη φρικτή της δολοφονία, η υπόθεση της Μαλτέζας δημοσιογράφου Ντάφνη Καρουάνα Γκαλιζία παραμένει ένα σύμβολο αγώνα και ανεκπλήρωτης δικαιοσύνης.
Η Ντάφνη δολοφονήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2017 — με έκρηξη βόμβας τοποθετημένη στο αυτοκίνητό της — επειδή τόλμησε να αποκαλύψει τη διαφθορά που διαπερνούσε την πολιτική εξουσία και την οικονομική ελίτ της χώρας της. Πλήρωσε με τη ζωή της την επιμονή της στην αλήθεια, όπως δυστυχώς συνέβη και πριν από τέσσερα χρόνια στον Έλληνα δημοσιογράφο Γιώργο Καραϊβάζ.
Κι όμως, 8 χρόνια μετά, η δικαιοσύνη παραμένει ατελής. Ο επιχειρηματίας Yorgen Fenech, κατηγορούμενος ως εγκέφαλος της δολοφονίας, αφέθηκε ελεύθερος με εγγύηση, με τις καθυστερήσεις και τα «παράθυρα» του συστήματος να λειτουργούν υπέρ του. Η οικογένειά της μιλά με οργή για «δικαιοσύνη που αποτυγχάνει να δικαιώσει τα θύματα».
Αυτό το μοτίβο το γνωρίζουμε πολύ καλά και εμείς εδώ στην Ελλάδα. Βιώνουμε το φαινόμενο οι ισχυροί να διαφεύγουν των συνεπειών — να καλύπτονται πίσω από νομικά τεχνάσματα, καθυστερήσεις, παραγραφές ή «ειδικές» διαδικασίες που δεν ισχύουν για τον απλό πολίτη.
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε το διπλό θρίλερ που συγκλονίζει την κοινωνία μας — το έγκλημα στα Τέμπη και το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ — να καταλήξει στην ατιμωρησία. Η κύρια ευθύνη βαραίνει τους δημόσιους λειτουργούς και όλα τα εμπλεκόμενα πρόσωπα που είχαν χρέος να προστατεύουν το δημόσιο συμφέρον και τη ζωή των πολιτών, όχι να καλύπτουν λάθη ή να κερδοσκοπούν.
Η κοινωνία έχει ανάγκη από ανθρώπους σαν τη Ντάφνη και σαν τον Καραϊβάζ. Από εκείνους που δεν φοβούνται να πουν την αλήθεια, που πιστεύουν ότι η δημοσιογραφία και η δικαιοσύνη υπάρχουν για να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον — όχι την εξουσία.
Ο αγώνας για την αλήθεια είναι αγώνας για τη Δημοκρατία. Και δεν πρέπει να σταματήσει.