Πανηγυρίζουμε, και δικαίως, για το νέο κομμάτι του δρόμου Πάτρας – Πύργου, στην πραγματικότητα Καμίνια Αχαΐας – Κατσαρού Ηλείας : ο Πύργος απέχει 7,5 χιλιόμετρα από το πέρας/αφετηρία της “Ολυμπίας οδού”.
Αναμφίβολα, αυτό το έργο θα ανακουφίσει σημαντικά την Ηλεία και γενικότερα τη Δυτική Ελλάδα, μειώνοντας τον χρόνο των μετακινήσεων και αυξάνοντας την οδική ασφάλεια και άνεση.
Ωστόσο, ως κάτοικος αυτής της γης, δεν μπορώ παρά να προβληματιστώ με τον τίτλο “Ολυμπία Οδός“. Γιατί άραγε ένας δρόμος που δεν φτάνει καν μέχρι τον Πύργο, πόσο μάλλον μέχρι την είσοδο της ίδιας της Αρχαίας Ολυμπίας, φέρει αυτό το τόσο βαρύ και συμβολικό όνομα;
Η προσδοκία που δημιουργεί το όνομα είναι τεράστια, και η πραγματικότητα της διαδρομής, αν και βελτιωμένη, παραμένει “ημιτελής” σε σχέση με αυτόν τον τίτλο.
Και ας μην ξεχνάμε: η ολοκλήρωση αυτού του αυτοκινητοδρόμου καθυστέρησε πάνω από μια δεκαετία. Μια καθυστέρηση που δυστυχώς μεταφράστηκε σε οδυνηρές απώλειες ανθρώπινων ζωών, σε αμέτρητα τροχαία δυστυχήματα σε έναν δρόμο-καρμανιόλα που θα μπορούσαν να μην είχαν συμβεί αν το αρχικό χρονοδιάγραμμα και σχεδιασμός είχε τηρηθεί. Κάποιοι φέρουν ευθύνη για την μεγάλη αυτή καθυστέρηση και αυτό δεν πρέπει να ξεχνιέται μέσα στον ενθουσιασμό της μερικής ολοκλήρωσης.
Ίσως οι “navigators” να γράφουν “Αθήνα – Πύργος σε 2 ώρες και 45 λεπτά” σύντομα, αλλά για να φτάσουμε στην καρδιά της Ολυμπίας, θα χρειαστεί ακόμα… λίγος “πρόσθετος” δρόμος.
Ας χαιρόμαστε για την πρόοδο, αλλά ας μην παραβλέπουμε και τις “λεπτομέρειες” που κάνουν τη διαφορά.